Hypothyroïdie betekent dat de schildklier onvoldoende schildklierhormonen produceert. Dit kan gebeuren doordat de schildklier heelkundig werd verwijderd, omdat er een auto-immuunaandoening optreedt tegen de schildklier of door een ontsteking van de schildklier. Er zijn ook andere minder frequente oorzaken van hypothyroïdie.
Een te traag werkende schildklier wordt behandeld met een dagelijkse dosis schildklierhormoonpillen. De juiste dosis wordt door je behandelende arts bepaald en kan in de tijd variëren. De schildklierfunctie van mensen die schildklierhormoon nemen dient geregeld gecontroleerd te worden om te weten of de dosis schildlierhormoon nog correct is.
Voornamelijk vrouwen hebben te maken met schildklierproblemen alhoewel dit ook bij mannen voorkomt. Vaak zien we dat er een familiaal patroon bestaat van schildlierlijden.
Dr. Jamal Belkhouribchia
Endocrinoloog - diabetoloog
Gouverneur Verwilghensingel 8/H3b
3500 Hasselt
Tel: 0485/895.433
secretariaat@drbelkhouribchia.be
Een te traag werkende schildklier kan leiden tot een pafferig gezicht, het uitdunnen van de wenkbrauwen, toename in gewicht, vermoeidheid en futloosheid, droge huid en uitvallen van de haren. Ook geeft hypothyroïdie aanleiding tot constipatie en gemakkelijk kou hebben.
Hypothyroïdie kan leiden tot pijnlijke spieren en spierkrampen alsook een toename van de cholesterol.
Vrouwen die zwanger zijn of dit wensen te worden dienen een goede schildklierwerking te hebben aangezien dit een invloed heeft op de ontwikkeling van de foetus.
*Primaire hypothyroïdie
- Ziekte van Hashimoto
- Heelkundige verwijdering van de schildklier
- Behandeling met radioactief jodium
- Overmatige jodium inname (kelp, radiocontrastmiddel)
- Thyroïditis (ontsteking van de schildklier)
- Jodium deficiëntie (gebrek aan jodium)
- Aangeboren afwijkingen van de schildklier
- Sommige geneesmiddelen: amdiodarone, lithium, Interferon-alfa
* Secundaire hypothyroïdie (zeldzaam)
- Hypofyseprobleem tgv tumor, trauma, radiotherapie, bloeding, etc
* Tertiaire hypothyroïdie
- Probleem thv de hypothalamus (zeer zeldzaam)
De diagnose van hypothyroïdie wordt gesteld door middel van een bloedafname waarbij het TSH wordt bepaald alsook het vrije T4.
De arts houdt rekening met de klachten van de patiënt, met zijn voorgeschiedenis en zijn behandeling aangezien sommige geneesmiddelen deze tests kunnen beïnvloeden.
Afhankelijk van de oorzaak van de hypothyroïdie zal het resultaat kunnen verschillen; ervaring is dan ook noodzakelijk om het resultaat te kunnen interpreteren.
Indien u thyroxine neemt (L-thyroxine of Euthyrox) dan dient er een controle te gebeuren ongeveer 6 weken na het aanpassen van de dosis om te oordelen of deze dosisaanpassing kan worden gehandhaafd. Dit omdat het TSH tijd nodig heeft om zich aan de nieuwe dosis aan te passen.
De behandeling van hypothyroïdie behelst de vervanging van het schildklierhormoon throxine, of T4. Dit gebeurt door middel van een pilletje dat 1 maal daags genomen dient te worden.
In België kunnen L-thyroxine en Euthyrox worden voorgeschreven door je behandelende arts.
Deze pilletjes dienen ofwel 's morgens op een nuchtere maag genomen te worden met een beetje water. Je wacht een half uurtje met ontbijt, koffie en eventueel andere medicatie. Ofwel 's avonds voor het slapen gaan na 2 uur nuchter te zijn geweest. Dit omdat er vele voedingsmiddelen en medicijnen zijn die kunnen interfereren met de absorptie van thyroxine in de darm.
De ziekte van Hashimoto is één van de belangrijkste oorzaken van een te trage schildklier. Het is een auto-immune aandoening. Dit betekent dat het immuunsysteem, dat eigenlijk bacteriën en virussen onschadelijk moet maken, zich keert tegen de eigen schildklier. Het schildklierweefsel wordt dus door het eigen immuunsysteem vernietigd waardoor de schildklier niet meer in staat is om schildklierhormoon te produceren en de patiënt in kwestie in een staat van hypothyroïdie terecht komt.
De ziekte van Hashimoto laat zch eenvoudig behandelen door de toediening van thyroxine in pilvorm die dagelijks moet worden ingenomen.
Vaak zien we dat deze ziekte in de familie voorkomt, en dan voornamelijk bij de vrouwelijke leden van de familie.